„Radom wyczarowany z pudełka”

Dzisiaj, kiedy każdy nosi w kieszeni smartfon lub inny cyfrowy aparat z możliwością robienia niesamowitych zdjęć, fotografia otworkowa jest tylko powrotem do źródeł. Dla mnie „pinhole”

są świadomym cofnięciem się w czasie, kiedy „malowanie światłem” wymagało od fotografującego pasji, wiedzy i znajomości warsztatu oraz dostępu do materiałów fotochemicznych. W ten sposób uciekam od masowego robienia dziesiątek, setek czy tysięcy fotografii jednego ujęcia czy miejsca – ilości, które ogranicza jedynie cyfrowa pamięć urządzenia. Zamiast naszpikowanego elektroniką

i optyką sprzętu używam „pudełka z dziurką”, przez którą wpadnie światło, by na przeciwległej ściance odwzorować odwrócony, pomniejszony obraz i utrwalić go na umieszczonej wewnątrz światłoczułej kliszy... Tak powstaje jedno zdjęcie! Stworzenie finalnej fotografii wymaga wcześniejszych przemyśleń, obliczeń, działań koncepcyjnych, przygotowawczych. Fotografie wykonane przez maleńki otworek muszą być naświetlane kilkaset razy dłużej niż tradycyjnym aparatem. W naturalnym dziennym świetle jest to przeważnie czas od kilku do kilkudziesięciu sekund, którym steruje wyłącznie autor. Moje „camery obscury” zrobiłem własnoręcznie.

Ze zwykłego, małego pudełeczka kartonowego, puszki metalowej na herbatę, drewnianego pudełka czy w końcu przerobionego samodzielnie kultowego aparatu „Druh”.

Przy wykorzystaniu „Druha” i możliwości przewinięcia w nim rolki filmu (w tym przypadku Rollei Chrome CR200/120) powstała seria wykonana na głównej radomskiej ulicy Żeromskiego. Tematem przewodnim są znajdujące się przy Kościele Garnizonowym ławeczki–pomniki osobistości związanych z Radomiem – profesora Leszka Kołakowskiego i pisarza Witolda Gombrowicza.

Mnie udało się tam spotkać jeszcze kogoś... – siedzącego na ławce „Pana Gołębiowskiego”...

Prezentowane zdjęcia są częścią większej całości, prezentowanej na autorskiej stronie internetowej, a także w Radomiu na wystawie pt. „Radom wyczarowany z pudełka”. Tekst dotyczący prezentacji dostępny jest także na stronie autorskiej https://sites.google.com/view/kordian/

Marcela Chrenšťová – Praga

Czechy – Česká Republika

1996: Hama
2007: OLYMPUS SP 320
2010: PRAKTICA BC 1 ELECTRONIC
2010: SMENA 8M
2011: SMENA 8
2011: CHELTON PINHOLE (tea-time-pinhole)
2011: DIRKON
2011: FED
2012: ROBOT 3
2012: DIANA
2012: Ceramic pinhole camera
2013: Robot 4, Supersampler, Blitz-Ble
2015: Zenit
2016: PINCOTT (pinhole made of cotton)
2016: GINGERBREAD pinhole camera
2017: Chocolate pinhole camera
2017: Galaxy pinhole camera (3D pen)
2018: Play-doh pinhole camera
2019: Paper pinhole camera

Hanne Dale – Bergen

Norwegia – Norway

Recent exihibitions

Analog

Neue Schule für Fotografie, Berlin

Group exhibition, 08.09–03.10.18. Part of EMOP (European Month of Photography).

„Sauros-skratt”

Steinkjer library, Norway

Solo exhibition, 4.11–25.11.18. Illustrations of the poem „Sauros-skratt” by Kristofer Uppdal, photographs. Part of Hilmarfestivalen and Uppdaldaggan.

Education

2017–2019 Atelier Smedsby, Paris, France

Two-year photo workshop with JH Engström and Margot Wallard. Experience: photography and editing, project development.

2014–2019 Neue Schule für Fotografie, Berlin, Germany

Various photo courses with Eva Maria Ocherbauer, Arne Reinhardt and Ben Chislett.

Summer course 2014, shorter courses in 2015, 2016, 2017 and 2019. Experience: editing photo series and technical skills.

2013–2019 Bryggen Art School, Bergen, Norway

Evening classes in drawing, painting, collage and printmaking with visual artists Terje Meidell Skare and Unni Myrseth. 2019: Daytime masterclass with Unni Myrseth.

2015 Digital photography, Bergen University College, Bergen

Continuing education (15 credits).

2008–2010 MA, English Literature & Culture, University of Bergen

Thesis on autobiography in comics. Visual culture, American literature & culture.

Courses in translation, terminology and digital culture, literature, comics nonfiction and documentary film. Exchange: English and Film Studies, University of Alberta, Canada (2009).

2007–2008 Foundation Courses, Nordic Languages and Literature, University of Bergen

Public relations course, work placement at BIT Teatergarasjen. Summer course in Icelandic language and literature, University of Reykjavik.

2006–2007 Bergen Art School

Fundamental visual studies (1 year).

2005–2006 Foundation Courses, Arts & Crafts, Bergen University College (1 year)

2003–2006 BA in English Lit & Culture, University of Bergen / Bergen University College Exchange: The University of York, England.

2000 – 2003 High School, Dale in Sunnfjord, Norway

Relevant experience

2015–2019 Replikk, humanities and social sciences journal, University of Bergen

Illustrator.

2008–2011 Atrium, student journal, Dept. of Humanities, University of Bergen

Editor (2009–2011), illustrator, layout work. Photo group member. Experience: Writing and editing, photography, illustration, layout.

2007–2008 Studvest, student newspaper, Bergen

Illustrator.

Other experience

2010–2019 The Norwegian Knitting Industry Museum, Salhus, Bergen

Collection manager, head of collections since 2017. Experience: object photography, (industrial), documentation, digitisation, archiving, text and exhibition production.

Selected projects: Embroidery exhibition Klostersaum til folket! 2016–17), the knitting book Ruter og lus (2016–18).

2011–2015 Språkfolk

Translator and copywriter. Experience: Translation and copywriting, editing.

2010–2011 Deluxe Digital Studios

Experience: subtitles for films and TV-series.

2008–2012 Freelance language services

Experience: translation, editing, subtitling, script consultant.

2010–2011 Tourist Information Office, Bergen

Seasonal worker.

2008–2009 Fjaler Public Library, Dale in Sunnfjord

Librarian (substitute).

REQUIEM

The series „requiem” reflects the silence of the graves at Barcelona's Montjuic cemetery. For hours you can lose yourself between graves, mausoleums, crosses and cypresses.
It is particularly fascinating to follow man's attempt to carve evanescence and pain into stone on this stunning hill of death. The Camera Obscura sensitively approaches statues of angels, mourners or Death as a skeleton, all decaying for a hundred years of oblivion. The writings often say „we will never forget you”, but all writers themselves passed away decades ago, so the disappearance is repeated.
The vignetting effect encircles the images by a black wreath. We observe the requiem for a bygone epoch of Barcelona.

Exhibitions (selection)

Solo shows
2019 ep.contemporary, Berlin, D Shadow of Money
2018 Galeria Za Szybą, Katowice, PL Slow Photography
2017 ep.contemporary, Berlin, D The Other Panorama
2016 ep.contemporary, Berlin, D Built for Believe 2015 ZPAF Gallery, Katowice, PL 100

Kilometer

MILA Kunstgalerie, Berlin, D Urban Fragmentation [mit V. Sartori]
2014 Lomography Embassy Store, Shanghai, CN All Around China
2013 JZ Festival, Expo Park Shanghai, CN Featured artist
2012 EMG dot ART Gallery , Guangzhou, CN X-City [with Sabine Wild]
Pantocrator Gallery , Shanghai, CN Shanghai Slow
Galerie en passant, Berlin, D Shanghai Berlin [with A. Schraepler]
2010 Can Baste, Barcelona, E Congelador del Tiempo [with Luigi Brisso]
2009 Galerie en passant, Berlin, D Slow Photography
Kunstverein Meißen, D Camera Obscura
Monochrom, Berlin, D Grenzvernetzer
2008 Sala de exposiciones Pa'tothom, Barcelona,E urban fragments [with Sabine Wild]
2007 Galerie en passant, Berlin, D still und laut
Sala de exposiciones Pa'tothom, Barcelona,E 2 ciudades x 1 agujero
2005 Galerie Anima, Sevilla, E Sevilla – Berlin

Art Fairs
2015 Kommunale Galerie Berlin, D 3 Tage Kunst
2014 Postbahnhof, Berlin, D Berliner Liste
2010 Zeche Zollverein, Essen, D Contemporary Art Ruhr
2009 Kokerei Zollverein, Essen, D Contemporary Art Ruhr
2008 Haus Cumberland, Berlin, D Berliner Liste

Festivals
2018 Vilassar, E RevelaT
2017 Katowice and others, PL OFFO VII
2016 Berlin, D Monat der Fotografie-OFF 2016
2015 Katowice and others, PL OFFO VI
2013 Katowice and others, PL OFFO V
2011 Kattowice and others, PL OFFO IV
2010 Galerie en passant, Berlin D 3rd European Month of Photography, Berlin
2009 Katowice and others, PL OFFO III
2009 Toulouse, F Manifesto, Festival d'image
2008 Galerie en passant, Berlin D 2nd European Month of Photography, Berlin

Analytical Landscape Meditations – Multispectral pinhole capture(s)
Every location has its own essence, which surrounds its visitors and impacts their mood whether they are conscious of it or not. This local spirit – the „genius loci” – reveals itself in the bigger picture and in the small details as well. Each quadriptych is both an analytical and a meditative chasing after of the unique genius loci of places.
Analytical, as I extend my senses beyond the visible and take apart the continuous analogue reality into combinations of finite time sequences and spectral bands. These multispectral quadriptychs were made with a pinhole camera on panchromatic b&w film sensitive to near-infrared. Each image is a combination of two or three of four sequential shots of the same scene captured in four different spectral ranges: only red, only green, only blue, only near- infrared. The digitalized versions of these shots were used as color bands. This method mimics the airborne and satellite platform based multispectral data acquisition and visual representation widely used in the mapping industry for thematic investigation of the surface. As different band combinations point out different features for mapping professionals, the images of these quadriptychs unveil hidden physiognomies of the genius loci. The first image of each quadriptych is an RGB for reference; the second is the [NIR]GB widely used in mapping; and the third and fourth are my personal choices to fit the particular scenes.
The pinhole solution ensures the meditative quality of this chasing after. While ensuring the free path of light from the scene to the film, it also slows down the capturing process, giving time to learn more about the location. This is not only my personal field experience: the relatively long exposure sequences fractioned the continuous passage of time and burned it into the images. This phenomenon can be observed in the smallest details like the stems, the tidal movements, the shifts of the shadows.
While many modern photographic technologies are more suitable for carrying out a multispectral experiment, this project also demonstrates the long-ago established theoretical background of this method (starting with lensless light projection, through Maxwell's color separation, etc.) and the long path to creating today's efficient technologies necessary for mass production.

He has regularly exposed his work, highlighting:

2019
Olga Santos galeria (Porto)
Galeria MiraForum (Porto)
Quinta da Agraceira / iNstantes (Festival Internacional de Fotografia, Avintes)
Sociedade Nacional de Belas-Artes – homenagem a Manuel António Pina (Lisboa)

2018
Galeria MiraForum (Porto)
AO NORTE (Viana do Castelo)
ARGO (Gondomar)
MAJE – Mobile Arte Jazz Experience (Roma e Florença, Itália)
Forced Captivity – La Petite Galerie (Paris, França)
Galeria „Na sali” (Olza, Polónia)
Galeria Ciasna (Jastrzębie-Zdrój, Polónia)

2017
Festival of Pinhole Photography – OFFO (Dąbrowa Górnicza, Polónia)
Bienal de Artes Plásticas da Festa do Avante (2015 e 2017)
Bienal Internacional de Arte de Gaia (2015 e 2017)

2015
„Mallatie senza dignita” (Roma e Cagliari, Itália)
FIPA Pro Series (Florença, Itália)
Columbus Museum of Art (Columbus, USA)
Fifth Annual Exposure Award (Paris, França)

2014
FOTOFOCUS 2014 „Shedding Light” (Cincinnati, USA)

Andreas Perlick – Möhrendorf

Niemcy – Germany

Photographer’s statement

I photograph since 1977, when I purchased my first camera, starting with color slides. After some time I discovered black and white and made it to my focus. Soon I realized that I’m not interested to explore the world visually as it is. I never felt like a documentarian. Instead I love to find situations which transport emotion and memories. My images seek to involve the viewer. She or he should actively add to the image her or his own feelings, thoughts, memories, wishes. I’m following here the idea of Equivalents, first described by Alfred Stieglitz, but developed much deeper by Minor White. I try to achieve this goal by photographing details – pars pro toto, as it were, from unusual points of view to draw the attention of my viewers to unfamiliar aspects. Obviously, black and white is perfectly supporting this idea. A color image tends to „be“ reality – people seem to forget, that they see only an image and experience the world „as it is“. Without color, the image has a more abstract character and tends to generalize the motif instead of presenting it in a documentary way.

I do not present a specific tree or church or staircase, but rather the idea of a tree, a church, a staircase. The viewer’s own experiences, preferences, sentiments add to the effect of the image. Having said that, it might not surprise too much when I state that the discovery of pinhole photography was a revelation. I feel that pinhole photographs are extremely open for interpretation, perfectly transport emotions and atmosphere, involve the viewer deeply into the act of experiencing. For me pinhole photographs are windows into a world of magic, they have the look as if they came from the days, when wishes still came true. I learned, that after some time of exercise, my subconscious seems to realize what motif might work for such an approach. Surprisingly, pinhole photography is quite open for a variety of motifs. Even modern architecture works well, much better than I thought in the beginning. The fairly-tale-like nature in the Mëllerdall in Luxembourg was an absolute perfect fit. Diving into these deep ravins and into these deep forests, I soon felt to have left the normal world to enter the world of the Grimm brothers. Admittedly, the light situations were more than poor, I was confronted with exposure times of up to 30 minutes. For my wife this was a bit demanding. But at the end of the day I collected not only impressive images, but rather tickets for a fairytale world normally perceptible exclusively for children and virgins with pure hearts.

Regarding the technique, I photograph exclusively with ONDU pinhole cameras, ingeniously crafted wooden gems – in this exhibition the 6 x 12 cm camera was used exclusively. Exposed onto Ilford Delta 400 film, and developed in Tanol (moersch-photochemie.de). I scan the negatives, spot them, fix brightness and contrast in Photoshop and color they towards warm tone. The images are printed on Hahnemühle Photorag by a local photo finisher (frankenlabor.de). I publish selected images in small booklets.

Regarding my person, professionally I’m a molecular scientist currently working at the University of Erlangen-Nürnberg in the southern part of Germany. Together with my wife I live near Erlangen and explore our region, Germany and adjacent European countries and keep my discoveries photographically.

MËLLERDALL

The Mullerthal in Luxembourg (Luxembourgish: Mëllerdall, German: Müllertal) is a region in the east of Luxembourg near the German border and the town of Echternach, also called Little Switzerland (Luxembourgish: Kleng Lëtzebuerger Schwäiz, German: Kleine Luxemburger Schweiz). It is a region of deep forests and ravines and unparalleled sandstone/dolomit rock formations formed by erosion acting for thousands of years. The ravines have been cut by the river Sauer (French: Sûre), taking its origing in the Ardens and ending its flow in the Moselle. Due to the sensational characteristics this region has been made to a natural reserve and geoparc in order to secure the preservation of the region. The region can be explored easily via a well-developed network of hiking trails.

The area is characterized by crevices and rocks, which often exhibit picturesque and bizarre honeycomb weatherings (aka tafoni). At these spots the lime has been washed out selectively from the surrounding sandstone. All these characteristics give this region a magical, fairy-tale-like atmosphere, which makes a perfect stage for pinhole photography. The only drawbacks for this method are the low light conditions which confront the photographer from time to time with impressive long exposure times.

Shinrin-yoku

Shinrin-yoku is a japanese nature therapy and literally means forest bathing. Regular hikings in deep forests have been identified to help with mental or physical disorders. When photographing in the forest my wife and I feel deep peace of mind and contentment, which is even intensified when working with pinhole cameras which force the application of long exposure times and thus a meditative state of mind when waiting.

PL

Oświadczenie fotografa

Fotografuję od 1977 roku, kiedy to kupiłem swój pierwszy aparat, zaczynając od kolorowych slajdów. Po pewnym czasie odkryłem fotografię czarno-białą i skupiłem się na niej. Niedługo potem zdałem sobie sprawę, że nie jestem zainteresowany czysto wizualnym poznawaniem świata. Nigdy nie czułem się dokumentalistą. Zamiast tego uwielbiam szukać sytuacji odzwierciadlających emocje i wspomnienia. Moje fotografie próbują przywołać widza, zapraszają do dodania do obrazu swoich własnych uczuć, myśli, wspomnień i życzeń. Podążam za ideą ekwiwalentów, po raz pierwszy opisaną przez Alfreda Stieglitza i pogłębioną jeszcze przez Minor (Martin) White. Fotografując szczegóły – pars pro toto – jakby z niezwykłych punktów widzenia – staram się zwrócić uwagę moich widzów na niezwykle dla nich aspekty. Czarno–biała fotografia doskonale wspiera ta ideę. Kolorowy obraz ma tendencję do „bycia” rzeczywistością – ludzie zdają się zapominać, że widzą tylko zdjęcie i pozostają na tej, czysto wizualnej, płaszczyźnie. Bez koloru obrazy są bardziej abstrakcyjne i raczej uogólniają przedstawiony motyw zamiast go dokumentować. Nie przedstawiam konkretnego drzewa, kościoła lub klatki schodowej, ale raczej ideę drzewa, kościoła, klatki schodowej. Doświadczenia widza, preferencje i jego nastroje zwiększają efekt obrazu. W tym kontekście nie dziwi chyba zbytnio, gdy stwierdzam, że odkrycie fotografii otworkowej było dla mnie objawieniem. Uważam, że fotografie otworkowe są niezwykle otwarte na interpretację, doskonale oddają emocje i atmosferę, idealnie wciągają widza w akt doświadczania. Dla mnie fotografie otworkowe są oknami do świata magii, wyglądają tak, jakby pochodziły z czasów, kiedy życzenia wciąż jeszcze się spełniały. Nauczyłem się, że po pewnym czasie ćwiczeń moja podświadomość zdaje się zdawać sobie sprawę, jaki motyw może zadziałać. Co zaskakujące, fotografia otworkowa jest dość otwarta na różne motywy. Nawet nowoczesna architektura „działa” dobrze, dużo lepiej niż myślałem na początku. Bajkowa natura w Mullerthal okazała się po prostu idealna dla celów fotografii otworkowej. Wkraczając w te głębokie wąwozy i lasy, natychmiast poczułem się, jak gdybym opuścił normalny świat, aby trafić do świata braci Grimm. Trzeba przyznać, że warunki świetlne były gorzej niż słabe. Czas ekspozycji osiągał nawet 30 minut. Dla mojej żony było to trochę wymagające, ale pod koniec dnia zyskałem imponujące obrazy, a raczej bilety do bajkowej krainy, zazwyczaj dostępnej tylko dzieciom i bohaterom o czystych sercach.

Jeśli chodzi o technikę, fotografuję wyłącznie za pomocą kamer otworkowych ONDU, genialnie wykonanych drewnianych klejnotów. Wszystkie przedstawione tu fotografie zostały wykonane aparatem otworkowym o wymiarach 6x12 cm, naświetlone na filmie Ilford Delta 400 i wywołane w Tanolu (moersch-photochemie.de). Skanuję negatywy, kadruję je, poprawiam jasność i kontrast >w Photoshopie i koloruję je by uzyskać ciepły ton. Obrazy są drukowane na Hahnemühle Photorag przez lokalnego fotografa (frankenlabor.de). Wybrane zdjęcia publikuję w małych albumach.
Jeśli chodzi o moją osobę, jestem naukowcem molekularnym pracującym obecnie na Uniwersytecie Erlangen–Nürnberg w południowej części Niemiec. Mieszkam w pobliżu Erlangen, razem z moją żoną zwiedzam nasz region, Niemcy, sąsiednie kraje europejskie i zachowuję moje odkrycia fotograficznie.

MËLLERDALL

Mullerthal w Luksemburgu (luksemburski: Mëllerdall, niemiecki: Müllertal) to region we wschodniej części tego kraju, w pobliżu granicy z Niemcami i miasta Echternach, zwany również Małą Szwajcarią (luksemburski: Kleng Lëtzebuerger Schwäiz, niemiecki: Kleine Luxemburger Schweiz). Jest to kraina gęstych lasów, wąwozów i niezrównanych formacji skalnych z piaskowca/dolomitu, utworzonych przez erozję działającą od tysięcy lat. Wąwozy Mullerthar przecina rzeka Sauer (francuski: Sûre), biorąca swój początek w Ardenach i znajdująca ujście w Moseli. Ze względu na niesamowite cechy tego regionu i w celu jego ochrony, w 2016 roku został tu utworzony rezerwat przyrody i park geologiczny – „Natur & Geopark Mëllerdall”. Dzięki dobrze rozwiniętej sieci szlaków turystycznych region ten jest dobrze dostępny dla zwiedzających.

Tereny Muellerthal charakteryzują się szczelinami i skałami, które często wykazują malownicze i dziwaczne zwietrzeliny o strukturze plastra miodu (aka tafoni), powstałe w wyniku wymycia wapna z otaczającego go piaskowca. Wszystko to nadaje tej krainie magiczną, bajkową atmosferę, stanowiącą idealną scenerię dla fotografii otworkowej. Jedyną wadą tej metody jest słabe oświetlenie, które od czasu do czasu stawia fotografa przed imponująco długimi czasami ekspozycji.

Shinrin-yoku

Shinrin-yoku (w dosłownym tłumaczeniu – „leśna kąpiel”) to japońska terapia przyrodnicza, propagująca czerpanie energii i sił leczniczych z wypraw do lasu i spacerów wśród drzew. Coraz więcej badań potwierdza, że regularne wędrówki w głębokich lasach pomagają w leczeniu zaburzeń psychicznych i fizycznych. Podczas fotografowania w lesie moja żona i ja czujemy głęboki spokój umysłu i satysfakcję. Uczucia, które nasilają się jeszcze podczas pracy z kamerami otworkowymi, zmuszającymi do stosowania długich czasów ekspozycji, prowadzących do medytacyjnego stanu umysłu.

Scott Perry – Galleywood Essex

Wielka Brytania – UK

Afterglow is a new body of work that I have been working on and would love to show it for the first time at OFFO 2019 after showing my Defying Gravity work at OFFO 2017, which was an amazing opportunity and experience and therefore it is where I would like to debut this work.

The current images that I have sent are scans of prints and therefore there is some dust on them. Please be aware that I will be sending new darkroom prints for the exhibition.

Afterglow is a series of work that explores the relationship between light and the camera. Taking the definition of the camera as a dark chamber the project explores theatres as parallels to camera obscuras, instead of a dark space illuminated by external light, the theatre uses artificial light from within itself to create a performance of light. The project was realised through building a pinhole camera with 12 different entrances of light (mimicking the structure of a theatre) which all expose at one time to create an abstract image focusing on light, colour and pattern within the resulting images which capture the lights from the theatre space.

Selected Recent Exhibitions:

2019:
36 Exposures, Fringe Arts Bath, Bath
Pinhole Porto Photography, Porto, Portugal
The Outsider – Bushwick Community Darkroom, New York, U.S.A.
The Sound of Colour, Creative Arts Hub, Mirfield

2018:
Dark to Light: Hope in a Hopeless Place – 35 Chapel Walk, Sheffield Umbra – London College Of Communication, London
Normal Papers, Fringe Arts Bath Festival, Bath
2017:
Mythologies – The Tabernacle, London
Polish Festival of Pinhole Photography – Katowice, Poland
The Secret Postcard Show – The Old Lock Up Gallery, Derbyshire
'As it Stands': Unrefined, Muted, Abandoned – Hundred Years Gallery, London
FreeRange – The Old Truman Brewery, London
Intrusion – Paddington Central, London

Justin Quinnell – Bristol

Rima Virbauskaite – Wilno – Vilnius

Litwa – Lithuania

Series description:
The body is a form created by the soul to express itself. These words aptly explain the idea of the project. „Who am I?” is a psychological portraits series. Visualization of outward and inner world and a glance to their correlation. A look at how people understand themselves and how that reflected in their facial features. I am very grateful to the participants for their courage to reveal their personal worlds, each interesting and different. This project was a challenge and discovery for them as well as for me. The participants discovered the new things about themselves, took a challenge to accept them and speak out loud. For me it was an opportunity to see not seen side of the people well known for me and to know less familiar people.
Each image creation started with conversation during which I asked the participants to ask themselves the only question – „Who am I?” and gave them as much time as they needed for the answer to come up. Three stage method was used to purify only one answer, the most important at least at the present moment. In fact, to find out the answer took longer than the shooting itself. However, this was not usual photographing either.
The large format pinhole camera chosen for shooting cause this type cameras requires long time for exposure as well as a time needed to honestly answer who am I. I asked the models not to pose but to think about themselves during shooting. Each image exposure time different, but the models had to stay still from 5 seconds to 1 minute.
Pinhole camera also chosen for the reason to achieve a mystical, secret effect. Double exposure helped to reveal how each person identifies himself. Everything was important: place, symbols, even the time of the year. The images named by participants answers without any further explanation just to keep participants privacy and to leave place for viewer’s imagination. Maybe the viewer will find something resonating and ask himself who am I?

Giorgia Vian – Mediolan – Milano

Włochy – Italy

2008 M.A in teaching method from the Fine Art Academy of Brera, Milano. Dissertation title:

„Perception projection interpretation. Three hints on the relationship for an inquiry of the relationship between the art work and the observer”.

2007 B.A. in painting from the Fine Art Academy of Brera, Milano. Course of Garutti. Dissertation title:

„Discussion on the possibility of the existence of Art. Observation on the specific condition of the venture of the Stecca in the area of „Isola” in Milan”. Tutor: Riccardo Notte

2005–2006 I live in Paris thanks to a scholarship with l’Ecole Nationale Supérieure Des Beaux–Arts, ENSBA, Paris. I attend Cloude Closky’s atelier.

SELECTED EXHIBITIONS

2018–19 World Pin Hole Day Exhibition in Massa Marittima, curated by Cesare Bossi

2018 Ein Stuck weit Pionier, Walter Steiner, exhhibition curated by Ursula Badrutt, Lichtensteig,

2015 Open Studio in AAF Festival, Milan

2014 Il pomeriggio di un fauno, solo show, Galleria Placentia, Piacenza, IT

2014 Salon/Saloon, group show, Greenhouse, Berlin, GER

2013 Tra il dire e il fare, group show, Galleria Placentia, Piacenza, IT

2013 Dietro lo specchio, collettiva a cura di N. Cecchelli, P. Appiani, Piombino, IT

2012 Speech about my works at V.I.R., Calling Upon, a project by Simone Frangi, Alessandro Di Pietro, Pietro Spoto, Via Farini, Milan, IT

2012 Conference titled: „W h e n t h e b a r doesn’t fall. The pole vault and the artwork’s training” in Collecting people/Apnea, at Progetto Diogene C.so Regio Parco, Torino, IT

2011 Artists Residence in Sardinia, curated by Mauro Cossu

2011 Participation 54° Venice Biennal, The state of the art, Academy pavillon.

2011 Cose Cosmiche 1–2, at Artra Gallery, Milan

Selected for the group show of 55° Termoli Prize, Termoli

AWARDS

2008 Prize – acquisition Mauro Morra, Genoa,

Kolektyw Twórczy „Peryferia”

Polska

Łukasz Cyrus

Wierzę, że fotografia jest jak muzyka instrumentalna, która nie potrzebuje słów czy historii, by wzbudzać emocje. Fotografia nie musi odwoływać się do czegokolwiek, co znamy, by zaistnieć

i pozostać w naszej pamięci. Prawdę powiedziawszy, myślę, że im dalej jej do rzeczywistości,

tym bardziej możemy ją docenić i cieszyć się nią taką, jaką jest, gdyż już nie naśladuje niczego. Odkleja się od rzeczywistości.

Fotografia odklejona daje nieskończone możliwości interpretacji, gdyż sama nie jest skończona. Nie można porównać jej do oryginału, gdyż ten jest ze świata, którego ona nie próbuje naśladować. W jej obliczu słowa tracą swoją moc. Zatem brak sposobu, by fotografię odklejoną opisać. Trzeba jej doświadczyć zmysłami.

Fotografia odklejona pochodzi ze świata emocji i wyobraźni. Emocjami i wyobraźnią należy ją odbierać.

Tomasz Dobiszewski (1977)

w 2005 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu w Pracowni Fotografii Intermedialnej pod kierunkiem Krzysztofa J. Baranowskiego i Stefana Wojneckiego.
Mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Formułuje artystyczną wypowiedź, posługując się fotografią, wideo i multimedialnymi instalacjami. Czas i przestrzeń, ograniczenia percepcji, iluzja oraz szeroko rozumiane zagadnienia partycypacji stanowią obszar jego eksploracji. W pracach, które są dowodami procesów artystycznego oswajania mediów, nie poprzestaje na czysto konceptualnych strategiach poznawczych, lecz wzbogaca dyskurs o elementy pozaintelektualne, jak na przykład wrażenia zmysłowe i poznanie intuicyjne. Łączy ze sobą komunikaty czytelne dla różnych zmysłów człowieka, a eksperymentując z fizjologią widzenia czy słyszenia, z jednej strony dąży do pełniejszego i całościowego przekazu, z drugiej zaś, jakby złośliwie czy może ironicznie, pozbawia widza możliwości poznania istoty dzieła.

Kamil Myszkowski

Artysta fotografik, twórca instalacji i wideo, kolekcjoner fotografii i starych negatywów, kurator wystaw fotograficznych i historycznych, animator życia kulturalnego.

Doktorant w Zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski. Uczestniczy także w działaniach jaworznickiej Szkoły Widzenia oraz Grupy 999.

We współpracy z Krzysztofem Szlapą prowadzi warsztaty fotograficzne dla różnych instytucji (między innymi Muzeum Śląskie, Galeria Sztuki Współczesnej BWA Katowice, Dom Kultury Chwałowice w Rybniku i inne).

Współprowadzi cykliczne spotkania fotograficzne „Herbata i Fotografia” w Galerii Katowice ZPAF.

Krzysztof Szlapa

artysta fotografik. Autor wystaw indywidualnych i uczestnik wystaw zbiorowych, kurator w Galerii Pustej cd. w Jaworznie oraz w galerii ZA SZYBĄ w Katowicach, sekretarz Okręgu Śląskiego Związku Polskich Artystów Fotografików, uczestnik Szkoły Widzenia oraz Grupy 999, stypendysta Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury, laureat nagrody dla młodego twórcy imienia Anny Chojnackiej, organizator warsztatów fotograficznych dla dzieci, młodzieży

i dorosłych – we współpracy z różnymi instytucjami (Muzeum Śląskie, Muzeum Historii Katowic, Uniwersytet Śląski, Galeria Sztuki Współczesnej BWA Katowice) – oraz autorskich spotkań. Prowadzi dyskusyjne spotkania Herbata i Fotografia w duecie z Kamilem Myszkowskim.

Autor Albumu artystyczno–edukacyjnego „W zasięgu wzroku”.

Tomasz Warzyński (ur. 1964, Polska)

jest twórcą, który od 2016 roku pracuje głównie w obszarze performansu fotograficznego. Wykorzystując rozszerzone pojęcie energii, pokazuje odniesienia do rzeczywistości zastanych

i alternatywnych. Zawodowo zajmuje się badaniem kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń elektronicznych. Z fotografią związany od 1974 roku. W 2017 roku rozpoczął studia II stopnia na Wydziale Sztuk Mediów Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Wśród wystaw – jedna z Liberą, Truszkowskim i Wręgą. Obecnie mieszka i pracuje w Poznaniu.

„The Three Musketeers conquer Berlin”

Niemcy i Polska

Matthias Hagemann – Langsame Photographie

Mit Beginn des Digitalen Zeitalters in der Photographie begibt sich der Architekt und Photokünstler Matthias Hagemann mit seinem Werk genau in die entgegengesetzte Richtung. Die Aspekte und Nuancen, die mit den neuen Techniken verloren zu gehen drohen, sind Ausgangspunkt der sehr individuellen Ansichten von Stadt und Urbanität.

Dabei kommen – photographisch gesehen – reduzierte Geräte zum Einsatz: zum einen die Camera Obscura, die technische Aspekte auf ein Minimum reduziert und die Atmosphäre dafür um so mehr potenziert. Ein weiteres Werkzeug sind ausrangierte Mittelformatkameras der 30er bis 60er Jahre wie Agfa Clack, Agfabox, Pouva Start etc., Apparate mit wenig Komfort, aber viel Charakter und der Möglichkeit von Manipulation des Filmes in der Kamera selbst. Sie sind Begleiter auf den unzähligen thematischen Streifzügen durch die Städte. Die Mischung aus alten Techniken, sehr aktuellen Motiven und ungewöhnlichen Sichtweisen ergeben ein Werk von ungeahnter Aktualität, das zugleich eine innere Ruhe ausstrahlt.

Kamil Myszkowski – Artysta fotografik, twórca instalacji i wideo, kolekcjoner fotografii i starych negatywów, kurator wystaw fotograficznych i historycznych, animator życia kulturalnego. Doktorant w Zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików Okręg Śląski. Uczestniczy także w działaniach jaworznickiej Szkoły Widzenia oraz Grupy 999.

We współpracy z Krzysztofem Szlapą prowadzi warsztaty fotograficzne dla różnych instytucji (między innymi Muzeum Śląskie, Galeria Sztuki Współczesnej BWA Katowice, Dom Kultury Chwałowice w Rybniku i inne).

Współprowadzi cykliczne spotkania fotograficzne „Herbata i Fotografia” w Galerii Katowice ZPAF.

Krzysztof Szlapa – artysta fotografik. Autor wystaw indywidualnych i uczestnik wystaw zbiorowych, kurator w Galerii Pustej cd. w Jaworznie oraz w galerii ZA SZYBĄ w Katowicach, sekretarz Okręgu Śląskiego Związku Polskich Artystów Fotografików, uczestnik Szkoły Widzenia oraz Grupy 999, stypendysta Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury, laureat nagrody dla młodego twórcy imienia Anny Chojnackiej, organizator warsztatów fotograficznych dla dzieci, młodzieży i dorosłych – we współpracy z różnymi instytucjami (Muzeum Śląskie, Muzeum Historii Katowic, Uniwersytet Śląski, Galeria Sztuki Współczesnej BWA Katowice) – oraz autorskich spotkań. Prowadzi dyskusyjne spotkania Herbata i Fotografia w duecie z Kamilem Myszkowskim. Autor Albumu artystyczno–edukacyjnego „W zasięgu wzroku”.

Janusz Drobisz, Damian Ganszczyk oraz dzieci z MDK Bogucice

Polska – Górny Śląsk

Damian Ganszczyk – Fotografik urodzony w 1985 r, na stałe mieszkający w Zabrzu.

Z wykształcenia technik elektryk. Autor wielu wystaw indywidualnych i grupowych,

w szczególności głośnej wystawy „ŚLĄSK” zaprezentowanej w Gliwickiej galerii „na6”.

W swoich fotografiach porusza temat poprzemysłowego pejzażu Górnego Śląska.

Pracuje głównie w klasycznych technikach srebrowych, jak również XIX–wiecznych technikach chromianowych. Propagator fotografii na obszarze Górnego Śląska, intensywnie angażujący się

w liczne wydarzenia kulturalne w regionie. Pomysłodawca i współorganizator ogólnopolskiego „Festiwalu fotografii w technikach dawnych i alternatywnych” w Zabrzu.

Janusz Drobisz – rocznik '87, fotografik mieszkający na Śląsku. Student Instytutu Twórczej Fotografii Uniwersytetu Śląskiego w Opawie. Członek Śląskiego Towarzystwa Fotograficznego, zaangażowany w liczne projekty twórcze skupiające artystów z całego kraju. Poszukiwacz dobrej myśli. W swoich pracach często porusza temat pamięci i relacji – zarówno tych międzyludzkich,

jak i relacji pomiędzy człowiekiem a jego otoczeniem. Kurator wystaw m.in. w Gliwickiej Galerii „na6” oraz współtwórca „Festiwalu fotografii w technikach dawnych i alternatywnych”.

Wybrane wystawy indywidualne i zbiorowe:

„Współodczuwanie – Dialog”, Galeria Katowice Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF), Katowice 2012

Cykl „Czerń”, Galeria Bezdomna – Symfonia Varsovia, Warszawa 2015

Ogólnopolski Festiwal Fotografii Otworkowej OFFO, Galeria „za szybą”, Katowice 2017

„Made in Opava”, Muzeum Historii Katowic, Katowice 2019

„Polaryzacja świata – projekt klaser”, Galeria „Ciasna”, Jastrzębie-Zdrój 2019

Międzynarodowa wystawa sztuki „Kwadrat”, Galeria „Sklep ze sztuką”, Kielce 2019

--------------------------------------------------------------------------

Pavlovka Art Gallery

„Vidronosci” – Yuliia Belska

Ukraina

On the eve of Mara, which brings darkness, they will come to the city to catch the light. They will collect it into air traps and will keep it there. They will make people walk on their heads, turn buildings around, lift trams in the air. And make them freeze forever.

Their teaching lurks in ancient truths that are hidden from an ordinary man. They are the knights of the order of tin and the secret hole. Their goal is the global transformation of humanity through pinhole. They are vidronosci.

Exhibition of pinhole photography, Ukraine, Kiev, 2016

Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2017

Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2018

Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2019

X Semana de la Fotografia Estenopeica, 2019,

Oaxaca, Mexico, Heidelberg, Germany, Buenos Aires, Argentina

4th XA photographic Experimentation lab, 2019, Morelia, Mexico.

„Vidronosci” – Igor Belsky

Ukraina

On the eve of Mara, which brings darkness, they will come to the city to catch the light. They will collect it into air traps and will keep it there. They will make people walk on their heads, turn buildings around, lift trams in the air. And make them freeze forever.
Their teaching lurks in ancient truths that are hidden from an ordinary man. They are the knights of the order of tin and the secret hole. Their goal is the global transformation of humanity through pinhole. They are vidronosci.

Exhibition of pinhole photography, Ukraine, Kiev, 2016
Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2017
Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2018
Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2019
X Semana de la Fotografia Estenopeica, 2019,
Oaxaca, Mexico, Heidelberg, Germany, Buenos Aires, Argentina
4th XA photographic Experimentation lab, 2019, Morelia, Mexico.

„Vidronosci” – Waldemar Klyuzko

Ukraina

On the eve of Mara, which brings darkness, they will come to the city to catch the light. They will collect it into air traps and will keep it there. They will make people walk on their heads, turn buildings around, lift trams in the air. And make them freeze forever.
Their teaching lurks in ancient truths that are hidden from an ordinary man. They are the knights of the order of tin and the secret hole. Their goal is the global transformation of humanity through pinhole. They are vidronosci.

Exhibition of pinhole photography, Ukraine, Kiev, 2016
Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2017
Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2018
Pavlovka pinhole fest Ukraine, Kiev, 2019
X Semana de la Fotografia Estenopeica, 2019,
Oaxaca, Mexico, Heidelberg, Germany, Buenos Aires, Argentina
4th XA photographic Experimentation lab, 2019, Morelia, Mexico.

Diana Pankova

Białoruś

Inspired by blender–type pinhole cameras and fabulous–looking pictures made with them, I decided to make my own variation.

For this I was also inspired by a chips „tube”, which called me to use its length for multi–pinhole purposes. So I gave it three pinholes, at the same distance from each other. The original idea was to experiment with „true” multi exposures, combining three plots in one, which was captivating, but every time turned out to be such a slow process.

I had to try a „lazy impatient version”, opening three holes at once, and I was surprised by the simple charm of tripled reality that came out as a result. This series is my searchings between merging (triple plots) and triplicating (single objects) – the way which is still not finished.

Jeff McConnell

USA

Among the first cameras that were easily available here where I live, about 130 years ago, was the Kodak No.1, which made round images. A few years ago I found a simple camera design from Ray Panduro in Mexico, to make a camera from plain box cardboard. In homage to those first „snapshot” cameras, I made my version to see in circles, and quickly it became one of my favorites. Through this magical window an alternate world appears...

Jeff McConnell lives in New Jersey, USA, and has been using self-made pinhole cameras for almost 20 years.

--------------------------------------------------------------------------

Žilvinas Kropas – Litwa – Lithuania

Personal exhibitions:

2019 – Illumination of solar scripts. Birżai region museum.

2019 – Illumination of solar scripts. Anykščiai Art Incubator.

2018 – Illumination of solar scripts. Paneveżys Photography gallery.

List of group exhibitions:

2019 – International exhibition. Dusetos cultural centre gallery of art „Horse in photography”.

2018 – International interdisciplinary art project „Hundreds of feelings to Lithuania”.

2018 – International interdisciplinary art project „Visible in Time”. Mirror gallery. United Kingdom.

2017 – International pinhole exhibition in Mexico.

2017 – International pinhole exhibition in Argentina.

2016 – Paneveżys Photographers Society exhibition „Portraits of actors”.

2016 – International pinhole exhibition in Columbia „Movement”.

2016 – Exhibition „Remembering the Future” of Paneveżys Photo Gallery.

2016 – International pinhole photo exhibition in Belarus „Human”.

Articles and publications:

Photographs have been published in international art journals and specialized press in the USA

and Mexico...

2019

- Catalogue „Portrait without face”. Publication

- Catalogue „Horse in photography”. Publication

- Shots (JAV). Art magazine.

2018

- The Hand (JAV). A Magazine for Reproduction-based Arts.

- The international art magazine BLUR writes about me and my work.

- The article in weekly „Voice of Paneveżys”

About me and my work.

2018 – A critical review of Žilvinas Kropas's photography – Prof. Dr. Remigijus Venckus.

„Šiauliu naujienos”. – Pinhole photograph is published in Mexican periodical press 2016 – Magazine of culture and history Senvage.

Publication:

2016 – My photo is published in the international f / D pinhole book.

„Žilvinas Kropas, pursuing strictly pure alternative photography and his own artistic program, is the person who seeks to reanimate the cult background for art, eliminated in the age of reproduction. He endows photography with what traditionally belongs to fine arts: the original, authenticity, and cultivation of good taste!” – Prof. Dr. Remigijus Venckus (media artist and critic).

--------------------------------------------------------------------------

London Alternative Photography Collective (LAPC) – Nick Sayers, representing

Wielka Brytania – UK

Anthony Carr, Melanie King, Ky Lewis, Justin Quinnell, Nick Sayers, Olga Suchanova, Pauline Woolley and Maciej Zapiór

London Alternative Photography Collective (LAPC)

LAPC is an open collective, formed in 2013 by Melanie King at the E5 Darkroom in Hackney. Later, Melanie was joined by Almudena Romero and Diego Valente as co-directors. The group was formed to enable a dialogue about analogue and experimental photographic processes and how they are used in contemporary art. LAPC organises talks, workshops, demonstrations and exhibitions to promote the accessibility and experimental uses of analogue photography processes.
http://londonaltphoto.tumblr.com

The London Alternative Photography Collective provides regular artist talks on the subject of analogue and alternative photography processes used in contemporary art. The collective supports practitioners who challenge traditional ways of printing images to reflect on contemporary issues. The London Alternative Photography collective is also a platform for exchange of knowledge and skills, as well as creative ideas and exhibition concepts. We regularly curate exhibitions and run affordable/free workshops and demonstrations and organise symposiums in London.

Exhibition blurb: „One of the basic lessons in photography is not to point your camera at the sun. This show brings together artists who have done just this, using handmade cameras to photograph the sun, moon and stars. With exposure times of several months – and cosmological subjects several million miles away – these images compress both time and space into single, fragile images. Including such alternative processes as pinhole solargraphy, lunar photography, motor controlled time-lapse and chemograms, this exhibition reveals a fascination with the pristine world of outer space through the idiosyncratic lens of earthly existence.”

Artist biographies

Anthony Carr

Born in London (UK), Anthony Carr is an artist based in Victoria (Canada), whose practice is predominantly in photography and sculpture. Over the years Carr has developed an interest in lo-fi techniques and in particular pinhole photography. He was awarded the Hotshoe Photofusion Award in 2015 and was more recently the recipient of a grant from the Eaton Fund (2017). Noteworthy recent exhibitions include Inside Out at Five Points Gallery, Connecticut, USA (2019), The Stars Look So Different Tonight at Fotogalerie Wien, Austria (2019), Made In Brixton – After Dark at Photofusion, London, UK (2018) and APT SHOTS: Passionate Process at A.P.T Gallery, London, UK (2017).

www.anthonycarr.co.uk

Melanie King

Melanie King is an artist and curator with a specific focus on astronomy. She is co-director of super/collider, Lumen Studios and the London Alternative Photography Collective. She is a lecturer on the MA programme at the Royal College of Art, and on the BA Photography course at the University of West London. Melanie is a part time doctoral student at the Royal College of Art.
She is interested in the relationship between starlight, photography and materiality. Her PhD research project „Ancient Light: Rematerializing the Astronomical Image” considers how light travels thousands, if not millions of years, before reaching photosensitive film or a digital sensor. Her main body of photographs „Ancient Light” comprises of a series of analogue photographic negatives and prints of star-scapes, as well as a series of images created using telescopes and observatories around the world. The purpose of her research is to demonstrate the intimate connection between celestial objects (sun, moon, stars), photographic material and the natural world.

www.melaniek.co.uk

Ky Lewis

Ky lives in London, working across disciplines, employing both traditional and alternative techniques, with an interest in process, slow photography, pinhole and camera-less methods. Predominantly using light and chemicals, she experiments to create images with environmental, ecological and time-based elements. She has exhibited widely, both nationally and internationally. „Searching for Light” is a double durational study, documenting the passage of the sun whilst looking at the effect of temperature, humidity and light on seeds contained within the camera. These lay in situ for approximately 60 days. Results and failures were both recorded.
www.kylewis.co.uk

Nick Sayers

Nick Sayers is a Brighton-based artist and maker. He makes art inspired by science, using everyday materials to make abstract scientific topics accessible, real and fun. For his Solargraphs project, he has shot Brighton landmarks using super-long-exposure pinhole cameras made from aluminium cans and photographic paper.

behance.net/nicksayers

Olga Suchanova

Slovakian-born visual artist Olga Suchanova lives and works in London. Olga’s background is in art, science and technology. She plays with the concept of space, time, illusion and reality, using photography, printmaking, screen printing, painting and mixed digital realities. Olga’s aim is to experiment with these media, and explore how to combine old technologies with new advances in digital technology.

www.artsciencecsm.com/students/olga-suchanova

Pauline Woolley

Born Cheshire (UK), Pauline Woolley is an artist based in the East Midlands (UK) whose practice deals with using celestial objects and skyscapes to create abstract images using pinhole cameras and alternative techniques. Recent exhibitions include „Writing Skyscapes” Backlit Gallery and Creswell Crags Museum, Nottinghamshire and Brighton Photo Fringe with LAPC. In 2018 Woolley spent three days at Tate Exchange, Tate Modern, London with Nottingham based Outsider Artist Collective as part of an ongoing project called ‘Under One Sky’.

www.paulinewoolley.co.uk

Maciej Zapiór with Łukasz Fajfrowski)

Maciej Zapiór is an astronomer, photographer, and solargrapher. Research experience: PhD, Wrocław University (Poland) 2013. Postdoctoral fellowship: University of the Balearic Islands, Palma de Mallorca, Spain, 2013–15. Since 2016 he has worked at the Astronomical Institute of the Academy of Science, Ondřejov, Czech Republic. Fields of interest: solar spectroscopy and solar prominence seismology (science), slow and repetitive processes (photography). He has been involved in solargraphy since 2005. Inventor of the solargraphy analemma project and sequence of expositions designer. Mechanic system camera designer.
Łukasz Fajfrowski is a physicist, programmer (mainly LabView), amateur astronomer, and juggler. He works at Wroclaw Medical University. He has been involved in solargraphy since 2013 – he invented a way to automate the process, and has worked as an electronic designer, authored the shutter control algorithm and implemented the project.
http://analemma.pl

--------------------------------------------------------------------------

georgia Krawiec – Berlin

Niemcy – Germany

OFFO wehikułem do Kartezjusza!

Obraz wielkiego, spiralnego, niepokojącego (p)otwora w czerwieni z głęboką czarną otchłanią zaprasza na VIII Ogólnopolski Festiwal Fotografii Otworkowej – OFFO 2019 na Śląsk. Pod koniec października, jak co dwa lata, zjeżdżają się tam gorliwi pasjonaci tej swoistej fotografii: fotografii bezsoczewkowej, amechanicznej, analogowej, spowolnionej. Czy ten zakręcony, niepokojący obraz jest zapowiedzią niesamowitych festiwalowych obrazów? Czy może wręcz uduchowionych, żyjących swoim własnym życiem?

Kümei Kirschmann: The Tell-tale Can

W jakim stopniu rzutowany na siatkówkę oka obraz odmienny jest od tego rzeczywistego i dlaczego ten obraz, by pozostać tylko obrazem a jednocześnie być obrazem pełnowartościowym, nie powinien być jednoznaczny z rzutowaną rzeczywistością? Oto myśl drążona przez Kartezjusza, który dylemat ten opisuje w swym dziele z 1637 r. „Dioptric”.

Z jednej strony co prawda mamy tu zaiste do czynienia z – jak napisanoby stulecia później – radykalnie konstruktywistyczną interpretacją rejestracji rzeczywistości, z drugiej jednak fotografia (gdyby wtedy już istniała) z pewnością nie byłaby w interpretacji Kartezjusza rzeczywistością umysłową, lecz stanowiła następną, odrębną metawarstwę.

Jak zdefiniowałby Kartezjusz, któremu fenomen projekcji obrazu w camerze obscurze powinien być już znany, dwieście pięćdziesiąt lat później obraz utrwalony na fotografii otworkowej? Czy możemy przyjąć, iż poszczególne specyfiki obrazu otworkowego miałyby wystarczającą własną moc, by zdefiniować go jako odrębną pełnowartościową rzeczywistość?

Rima Virbauskaite: Who am I – I am Vita – life

Jeśli – idąc śladem Kartezjusza – rejestracja rzeczywistości przez nas samych tworzy odrębną rzeczywistość umysłową, to czym jest zobrazowanie tej rzeczywistości przez utrwalenie tego już jakby wtórnego obrazu w fotografii otworkowej? Czy powstaje niniejszym trzecia forma, trzecie uniwersum? Ogólna miękkość i tym samym łagodna nieostrość obrazów otworkowych, dominujący charakterystyczny rodzaj perspektywy, podyktowane użyciem mikroskopowych otworków długie czasy naświetlenia, powodujące nakreślenie ruchu czy też indywidualne, kreacyjne podejście autorów fotografii otworkowej do swych obrazów na pewno zwiększają to wyodrębnienie się paralelnego uniwersum.

Festiwal OFFO stał się na przestrzeni już szesnastu lat wyjątkowo międzynarodowy.

Na ok. dziewięćdziesięciu wystawach w czterdziestu galeriach, muzeach, domach kultury, bibliotekach i innych kulturalnie otwartych miejscach całego Śląska zobaczymy nie tylko fotografie otworkowe stu trzydziestu autorów z całej Polski ale także z wielu krajów Europy, Ameryki i Azji.

Roman Baran: Odosobnienie

Prezentowane będą martwe i żywe natury, naświetlone to w zacisznym cieple kuchni w żywych kolorach żywej natury, to w otwartej przestrzeni landszaftów w wyciszonej czarno–bieli. Zobaczymy także solarigrafie, na których nasza gwiazda pozostawiła swój ślad odbytej na firmamencie drogi na przestrzeni miesięcy czy nawet lat. Ujrzymy prace bawiące się formami architektury, prace o piktorialnym pięknie, prace dosłownie namalowane światłem, ale także odważne prace konceptualne, abstrakcyjne i eksperymentalne. Również cykli z dużą dozą humoru i d’artagnanskiej odwagi nie zabraknie.

Jednakże wspólnym mianownikiem nie jest jedynie swoista estetyka otworkowa tych fotografii.

We wszystkich pracach zostaje odwrócone pojęcie celowości fotografii. Jeśli jako cel fotografii podaje się utrwalenie doświadczonej rzeczywistości (utworzenie w miejsce minionej rzeczywistości reprezentacji wizualnej tej rzeczywistości w celu jej uwiecznienia), to cel ten w fotografiach otworkowych został z premedytacją pominięty. Gdyby Kartezjusz dożył odkrycia fotografii, z pewnością zaliczyłby tę nową, trzecią kategorię rzeczywistości do form interpretacji rzeczywistości, do form sztuki, czy może nawet zdefiniowałby ją w kategoriach metafizycznych.

Magdalena Nowak: Sen

To nie rejestracja realnego doświadczonego obrazu jest zamierzeniem fotografii otworkowej, lecz właśnie kreacja nowej, nieokreślonej, tajemniczej wizji, której interpretacja pozostawia wiele otwartych drzwi.

Zatem rozumowanie Kartezjusza jest dla tzw. otworkowców na tyle intrygujące, na ile świadomie odrzucają ogólnie przyjęte w fotografii podobieństwo między realnym obiektem a sfotografowanym jego obrazem. Przyglądając się pracom festiwalowym można być pewnym, iż fotografie te prowadzą całkiem własne życie, niezależne od swego źródła: tym samym zasada zwierciadła traci tu swe znaczenie.

Vadim Šamkov: z cyklu Window

Gdybym była w posiadaniu wehikułu czasu, wsiadłabym do niego i poszybowała z fotografiami z festiwalu OFFO za pasem do Kartezjusza, usiadłabym obok uczonego i spróbowała porozmawiać o rzeczywistości, o obrazach rzeczywistości, o obrazach tych obrazów oraz oczywiście o tych przywiezionych festiwalowych fotografiach otworkowych i ich własnej rzeczywistości. Myślę, że moglibyśmy być pewni: następna rozprawa traktowałaby o Ogólnopolskim Festiwalu Fotografii Otworkowej! A na koniec, przed powrotem do teraźniejszości, byłoby mi miło pozostawić tam na stole filozofa skromny podarunek: piękny, drewniany aparat otworkowy od OFFO.

Berlin, wrzesień 2019

-->